Zilamekî ku ’emrê wî gelek bi pêş ve ketibû hebû. Û evî zilamî ji wexta xortanîya xwe heta kû pîr jî bibû ji xwarina donera berxê pir hiz dikir. Rojeke dîsa dilê wî pirr diçe donerê. Kurê wî vê daxwaza wî fêhm dike. Û radibin bihevre diçin xwarinxaneke pirr bi nav û deng. Lawik ji xwaringêr re dibêje: “ Ji kerema xwe re ji me re donereke bîne.” Xwaringêr daxwaza wan bi cîh tîne. Zilamê...