HelbestMe dilê xwe, da ji bo yara gelek bi hisn û cemal

 

Ji dest vexwar me şerbeta ‘eşqa îlahî di wîsal

Derbeke dijwar li min ket, yarê kû da min nezer

Nêv dilê min da vekir dağ û birînek bêmîsal

Ez ketim rêyek gelek zor di oğira yarê dila

Dost û ehbaba tenê hiştim di rê mam bêheval

Ah û fîğanê dilê min, deng nebir xwe qed kesî

Me nedî l-dor xwe kesek, da-m jê ra bêjin ‘erzîhal

Ne ğerîbe l-ser rêya Heq kû bibînim pir cefa

‘Aşiqê rast zane vê kû nabe hûb qed bêmelal

Me neda alî xwe, qed yek rojekî j-ber te’deyan

Me nedanî xwarê bâr, lê em tewandin mislê dal

Mislê Tûrê zelzele xist ser dilê min pir şedîd

Mame girtî yû hêsîr d-bin cazîba yara delal

Ketne ber min rêyê zor, sehra û çolê pir mezin

Mame hesret ez gelek car, taseke ava zelal

Me kişan sebra Xudê, noşî ji kasa tehlîyê

Ew dişewtîn canê me pir, bes ji yar re can helal

Xelk dibê qey şadin em, wechê me ji ber bi kene

Lê derûn da tevê e’zayan bi ah û nale nal

Kes nebû derman ji bo me, man di halê xwe tenê

Em li hêvya yar werê, li halê me bikit sual

Ya îlahî sed hewar, ev bar girane j-boyî dil!

J-boyî derda, ev dilê me, bûye barkêş û hemal