EY NEFSA MIN

Ey nefsa min bi qêrîn wek qelbê min bike şîn

Ez fanî me ‘aciz im, fanîw aciz naxwazim

Rûhê xu ji Rehman ra teslîm kir berda jê ra

Naxwazim ji ğeyrî Wî dixwazim dostki baqî

Zerre me lê ez feqet dixwazim rojek ebed

Ez im tinekî tine dixwzim çi ê hene

Mewcûdat tiştê hene erê ew tev ‘eyne ne

Wek tarîtiya heye roniyê ra ‘eyne ye.

Ev şiddeta tariyê şewq dide wê roniyê

Bi wê tarîtiya ha ronîtî dibe xuya

Herçîka tiştê hene ji hev ra ew ‘eyne ne

Yanî çi tiştê hene îxbara ziddê xwe ne

Ev ‘alem qêrîn dike deng li ziddê xu dike

Hem ‘alem dike zarîn bi ziddê xu tê zanîn

Deng li zıddê xu dike ji bona xu ferq bike

Deng li yek wusa dike quwweta wî têr dike

Feqîriya-d çile da huzn û serma bi ser da

Her tiştî melûl dike mirnê ra mehkûm dike

Halê çile belengaz ‘eyna bihara bi naz

Hem dibê bihar hene ziddê wezyeta min e 

Weka Weys-el Qerenî her tişt dike zarînî

Bi zimanê halê xu, xu davêje Rebbê xu

Du’a û zarzar dike li dergahê Xaliq e

Dibêjin ya Îlahî! Tu Rebbî, Xwedyê me yî 

Em ‘evd in hem ‘aciz in ji te îmdad dixwazin

Nefsa xu em nikarin paqij kin terbiye kin

Dêmek daîm ê ku me terbiya me dide me

Tu yî eya Rebbê me! Em in ê muhtacê te 

Hem Xaliq î xulq dikî me mexlûqa çêdik î

Hem tu yî Ew ê Rezzaq em in muhtacê erzaq

Dêmek ê me-d xulqîne rizqê me ew dişîne

Taqeta me jêr nîn ger çêneke neşîne

Hem Tu yî eya Malik! Em in dêmek mal û milk

Dêmek yekî din dime ew mesref dike li me

Dêmek xwedyê me Tu yî her tişt bi mîqdar didî

Hem ‘Ezîz î bi ‘izzet xwedyê mezin bi heybet

Zilleta xu-m dinêrin ser me ‘izzet kî he ye

Dêmekî em in ‘eyne ji bo wê ‘izzeta te

Em in va ye ê dimrin, li ser mirnê dibînin

Rengê jîn û heyatê dêmek ev jîn ji te tê

Hem tu yî daîm zengîn çimkî em feqîr miskin

Feqîriya destê me ku pê tişt nagîjin me

Zengînîkî hatye dan dêmek Tu didî ew îmkan

Hem Tu yî Heyyê Baqî Tu sağî Tê her hebî

Ê ku cewab dide me, hedya Tu yî didî me

Çimkî em û ê ‘alem bi zimanê hal her dem

Em dikin du’a, fîğan xwestinên me têne dan

Dêmek cewaba tevan Tu yî didî her ewhan

Ey Rebbê min ey Xaliq! Sahibê min ey Malik!

Di gazîkirna min da delîla min ê Te da

Du’ayê ji Te dikim pê feqra xu ferq dikim

Ew tiştê mi-dgîne Te feqra min naxapîne

Xezîina min feqra min sermaya-m ‘emelê min

Hem şefqet û rehma Te me ‘ef û meğfîret ke

Dostê min hebîbê te selat selam li ser be

Ya Rehman her tim amîn eya Rebbul’alemîn

Ey ê bi nî’metê xu me terbiye kir bi xu!

Ey Sultan û Xwedyê me! Ê te nîşan daye me

Ji esla-r numûne ne eslê wan jî şan de me

Me-l van çolan mahf neke di orta mulkê xwe ke!

Me bigre huzûra Xu li me ke rehmeta Xu

Ê-b me didî ta’mkirin li wir bi me bid xwarin

Me bi wê tunebûnê mehrûm neke ji jînê

‘Evdê xu neke tine em tev muhtacê te ne

Qusûrên me ‘efû ke ji Xur qûl qebûl bike

Emanetê Te da me heta distînî ji me

Emanet da emîn ke me-j gunehan dûr bike

Bi ‘efwa Xu ‘efû ke rezîl û ruswa neke